طعم تنهایی من

طعم تنهایی من

به نام خدایی که تمام وجودم را مدیونش هستم... ان خدایی که تمام تنهایی هایم را پر کرده و تنها با وجود اوست که طعم تنهایی من تلخ نیست.
طعم تنهایی من

طعم تنهایی من

به نام خدایی که تمام وجودم را مدیونش هستم... ان خدایی که تمام تنهایی هایم را پر کرده و تنها با وجود اوست که طعم تنهایی من تلخ نیست.

یابن الشّبیب

غزلی تقدیم به ساحت مقدس 

آقا اباعبدلله الحسین«ع» و آقا امام رضا«ع»


یابن الشّبیب، ماه  غم و درد و ماتم است

ماه    عزای     اشرف  اولاد  آدم  است

ماهی که حرمتش نشکست و  شکسته شد

با   خون   سید الشهدا،  آن   محرم است

یابن الشّبیب، کشته نشد  جز  به  تیغ کین

جدّم، در آسمان و زمین  ذبح اعظم است

یابن الشّبیب،  گریه ی  بر جدّ من  حسین

راه  نجات  اهل زمین  در  دو عالم است

بخشیده  می شود  به سرشکِ  غمِ حسین

آن معصیت که جرم وسزایش جهنم است

یابن الشّبیب،  اگر که  شوی  زائر حسین

خشنودی  خدای  تو،   از  تو  مسلّم است

یابن الشّبیب،  هر که   کند   لعنِ   قاتلش

او  در بهشت  همدم  و مهمان خاتم است

تنها     ظهور    منتقم   قاتل  حسین«ع»

بر قلب های  زخمی ما همچو مرهم است

 

شعر: حسین جوادزاده

منظومه حدیث

ا

عرض ارادت/  چند حدیث از امام رضا«ع» به همراه محتوای منظوم احادیث در قالب رباعی

شاعر: حسین جوادزاده

جاماندگان اربعین

(ابیات مناسب جاماندگان  پیاده روی اربعین)


 

 پناهگاه دل بیقرار ما حرم است


 

جا مانده ایم  حوصله  شرح حال نیست

صحن رضا«ع» پناه دل بیقرار ماست


 

تسکین دلی که بیقرار است رضاست

 

حالا که اربعین نشدم زائر حسین«ع»

باب الجواد«ع» مقصد قلبی شکسته شد


 

گوشه ای از صحن تو آرام می گیرد دلم


 

در سرای حضرت خورشید شاید اندکی

کم شود ازحسرت و دلتنگی جاماندگان


 

این اربعین نشد برم کربلا، رضا«ع»     

آرام می شود    دل من   در  کنار تو


 

بغضی است در گلوی زیارت نرفته ها     

پیش   تو آمد   آنکه    نشد کربلا رود


 

تا همیشه   از ممنونم   امام مهربان

اربعین سال بعدم را اگر امضا کنی


شعر از: حسین جوادزاده

تک بیت دهه اخر صفر

«تک بیت مناسب دهه آخر ماه صفر»

 

دلتنگی و مهجوری دور از تو روا باشد

ای آنکه  حریم  تو     حجّ   فقرا   باشد

 

به ما  رسیده    ازین  آستان   عنایت تو

خوشم که آمده ام یا رضا"ع" زیارت تو

 

تویی پناه  دل  خسته    مجاورها

شفیع روز  جزایی برای زائر ها

 

برای  شیعه ی    مولا شدی  امام  و  ولی

رئوف بر  همه ای و  غریب   آل علی"ع"

 

اگرچه اهل کویرم   تواهل باران باش

دوباره ضامن این  آهوی پریشان باش

 

قطره با لطف نگاهت همچو دریا می شود

کربلای   شیعه   با  دست تو  امضا شود

 

گوشه ای از بهشت   شد حرمت

چون امام حسن"ع"  بود کرمت

 

هوایی حرم و گنبد و مناره  شدم

برای عاشق تو نایب الزیاره شدم


بر سر در حریم شما    می توان  نوشت

"باب الجواد" جلوه ی راهیست تا بهشت

 

هرحاجتی به    لطف نگاهت روا شود

با ذکر  یا رضا"ع" گره کور  وا شود

 

در صحن تو  با   یاد    شهیدان  خدایی

دل می شود  آرام و شود کرب و بلایی

 

رسیدم مشهد    و   مثل کبوترها  سبکبارم

و ذکری بر لبم"آقا تورا دارم چه غم دارم"

 

عزای  غربت    آقا    امام  مجتبی"ع"   باشد

سیاه ماتم پیغمبر"ص" و سوگ  رضا"ع"باشد

 

نام حسن و رضاست"ع" غرق برکات

بر  خاتم   انبیاء محمد"ص"   صلوات


شعر از: حسین جوادزاده

انتقام سخت(حسین جوادزاده)

تقدیم به روح مطهر

سردار شهید حاج قاسم سلیمانی


(انتقام سخت)


1:پرواز،فرصتی است که در انتظار توست

پاداش  قلب  مضطرب و  بیقرار  توست


از این قفس،به سمت  خدایت  عروج کن

وقتی  بهشت اهل یقین خواستار توست


در    راه عشق، واهمه ای  نیست  در دلت

حالا که دست حضرت معشوق یارتوست


(قاسم) شدی و جمله (أحلی مِن العَسَل)

در وعده گاه خون و شهادت،شعارتوست


ایثار،  در  وجود   تو  پیوند  خورده بود

جانت،  نشان  ارزشِ خون و عیار توست


مردانگی،صبوری و غیرت، غرور و عشق

از  خود گذشتگی، همگی  از تبار توست


7:ایران ، عراق ،  سوریه،   لبنان  الی الاَبَد

هرگوشه اش، نشانه ای از اقتدار توست


تو     (مالک) زمانی  و    (کرّار) واژه ای

شایسته   مقام و   جلال و  وقار توست


(سرباز)    را   برای   خودت  برگزیده ای

آری    فروتنی   همه  در  انحصار توست


ای  حیدر   زمانه  ،      خدا صبرتان دهد

روز     عزا   و  دوری  از  ذولفقار توست


اینجا  چقدر   بغض   گره خورده در گلو

انگار    آسمان  و   زمین   اشکبار توست


فریاد های      مشترک    (انتقام  سخت)

تسکین    قلب     منتقم  بیشمار توست


ای   محور   مقاومت  و  اتّحاد  و  عشق

رفتی...  سراسر   وطنت سوگوار توست


14:درد   فراقِ   از   شهدا   در   دل  تو ماند

حالا حسین(ع)،شاه شهیدان کنار توست


 در  پیشگاه     ساقی  عطشان  کربلا(ع)

 دست  بریده ات  ،    سند  اعتبار  توست


دیروز، جان به کف شدی، امروز  جای آن

لطف نگاه حضرت زینب(س)،نثار توست


با     چشم دل  اگر   که ببینم  ،  بی گمان

دست  امام منتظران(عج) بر مزار توست


امروز   اجر  آن     همه  اخلاصِ   در عمل

آغوشِ    بازِ     رحمتِ  پروردگار   توست


در  روز حشر  محضر زهرا(س)، شهادتت

تنها     مدال   نوکری   و  افتخار  توست


گفتیم     و    حقِّ مطلب   نامت  ادا نشد

شرمنده، واژه ها  همگی شرمسار توست


 #حسین_جوادزاده




(خاطرات کهنه)غزل


نخستین بار     وقتی   بودنت  را   آرزو کردم

برای ازتو   گفتن  واژه ها  را   جستجو کردم


تو را  در  خانه   خواب و  خیالم  راه میدادم

چه شب ها  باتو تنها  درسکوتم گفتگو کردم


دلم    مانند دریا        بیقراری کرد    از وقتی

که دستم را  درون موج گیسویت  فرو کردم


همیشه ترس من از تلخی  طعم  حقیقت بود

خودم را با حقیقت های  دنیا  رو به رو کردم


منی که   لحظه ای    دوری تو  می داد آزارم

چگونه  اینچنین  با درد  دوری  تو  خو کردم


تحمل میکنم      رنج  ملامت های  مردم  را

که عمری عشق خودراصادقانه صرف اوکردم


نمی بینم   نشانی  از     سرانجام  جدایی ها

چرا پیراهنت را روز و شب با  گریه بوکردم؟


نگفتم  در تمام  زندگی  جز  (دوستت دارم)

تمام  خاطرات  کهنه ام  را    زیر و رو کردم